خوانندگان
خوانندگان
کفتری دلتنگم و بر سقف سقاخانه ام
بی قرارم بی قرارم عاشق و دیوانه ام
سالهای سال در صحن حرم پر میزنم
گاه گاهی هم به بیرون از حرم سر میزنم
در مُحرّم داخل این صحن غوغا می شود
از غم و اندوه ، قد های همه تا می شود
سینه و زنجیر با دست ملائک آشناست
شک نکن در روز عاشورا خدا صاحب عزاست
یک شبی قبل از محرم توی خوابم پر زدم
رفتم و در ظهر عاشورا به آقا سر زدم
خواب دیدم ظهرعاشورا کنار زینبم
شاهد بیتابی اندوهبار زینبم خوانندگان
آب از روی خودش آنجا خجالت می کشید
هر مَلِک در عالَمِ بالا خجالت می کشید
تشنگان قوم را عباس قول آب داد
توی آغوشش فشرد و کودکان را تاب داد
مشک را برداشت و راهی شد و حرفی نزد
راهی میدان حق خواهی شد و حرفی نزد
دستهایش را ولی در کارزارش جا گذاشت
کودکان تشنه را در خیمه ها تنها گذاشت
خواب دیدم خواب دیدم خواب نه کابوس بود
اشک هایم رود نه ، دریا نه ، اقیانوس بود
روی سقاخانه از خواب بَدَم پا می شوم
پرزنان از سقف سقاخانه منها می شوم
مینشینم کنج ایوان حرم با حال زار
بی قرار بی قرار بی قرار بی قرار
نوحه خوان پیر دارد نوحه میخواند مدام
برحسین و خاندان و اهل بیت او سلام
از فرات و خیمه های سوخته دم می زند
اشک میریزد اگر حرف از مُحرّم می زند
روی سقاخانه آرامش ندارم بعد از این
حس و حال پرسه و گردش ندارم بعد از این
مثل آدمها مُحرّم می شود دیوانه ام
گرچه کفتر هستم و در کنج سقاخانه ام
